کد مطلب:108954 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:216
[صفحه 124] خطبه الاصناف ای مردم به راستی ما برگشتیم و قرار گرفتیم در روزگار ستیزنده و زمان ستمكار شمرده می شود در آن نیكوكار بدكار و زیاد می كند ستمكار در آن سركشی را سود نمی بریم به آنچه می دانیم و نمی پرسیم از آنچه نمی دانیم و نمی ترسیم از حادثه سخت تا فرودمی آید به ما پس مردم بر چهار صنفند بعضی از آنها كسی است بازنمی دارد او را از فساد كردن در زمین مگر خواری نفس او و كندی تیزی شمشیر او و كمی مال او و بعضی از آنها كشنده است شمشیر خود را و آشكاركننده است شر خود را و كشنده است سواره و پیاده خود را آماده كرده (برای شرارت) نفس خود را و تباه نموده دینش را برای متاعی كه به غنیمت برباید آن را یا برای سوارانی كه بكشد آن را یا برای منبری كه برآید بر آن و بد تجارتی است كه به بینی دنیا را برای نفس خود بهاء و از آنچه برای توست نزد خدا عوض و بعضی از آنها كسی است می طلبد دنیا را به عمل آخرت و طلب نمی كند آخرت را با عمل دنیا وقار و فروتنی نشان داد از شخص خود و نزدیك هم گذارد گام خود را و برچید جامه خود را (خود را برای عبادت چالاك نشان داد) و بیاراست نفس خود را برای امانت و فراگرفت پوشش خدا را وسیله به سوی نافرمانی و ب عضی از آنان كسی است بازداشته او را از طلب ریاست و مال پستی نفس او و بریده شدن وسیله او و نگهداشته او را حال بر حال خودش (خانه نشین شده) پس آراسته كرد خود را به نام قناعت و زینت داد خود را به لباس اهل زهد و تقوی و حال آنكه نیست از این در جایگاه شب و نه در جایگاه روز و باقی ماند مردانی فروخوابانید دیده های آنها را یاد كردن بازگشت و ریخت اشكهای آنها را ترس روز قیامت پس آنان میان رانده شده و رمنده و ترسنده مغلوب پس و ساكت دهن بسته و دعوت كننده با اخلاص و اندوهگین دردمندند گمنام كرده آنها را تقیه و پرهیزكاری و فراگرفته آنها را خواری پس ایشان در دریای شور فرورفته اند دهنهای آنها ساكت است و دلهای آنها زخمدار هست پند دادند تا دلتنگ شدند و مغلوب گردیدند تا خوار شدند و كشته شدند تا كم شدند پس باید باشد دنیا در چشمهای شما كوچكتر از تفاله برگ سلم (كه به آن پوست دباغی می شود) و ریزه مقراض (كه هنگام قیچی كردن موی بز می افتد) و پند گیرید به آنانكه بود پیش از شما پیش از آنكه پند گیرد به شما كسانی كه بعد از شمایند و رها كنید آن را نكوهیده زیرا دنیا رها كرده كسانی را كه بودند علاقمندتر به آن از شما
صفحه 124.